Winter(?)controles

zondag 17 februari

 

Inmiddels is het een jarenlange traditie: de laatste twee zaterdagen van februari controleren we de nestkasten, met als doel om van zoveel mogelijk uilen de ring af te lezen en de ongeringden te ringen. Gisteren hadden we, een beetje tegen de verwachting in, een zeer succesvolle 'vangst'.

 

Tegen het einde van de winter, met het voorjaar voor de deur, zoeken man en vrouw steenuil elkaar vaker op en verblijven ze regelmatig samen in de nestkast. Een uitgelezen kans voor ons om paartjes aan te treffen. We zijn bijzonder geïnteresseerd in de mannen, die we immers in het broedseizoen slechts sporadisch in de nestkast aantreffen, in tegenstelling tot de broedende vrouwen.

We noemen deze februarironde de wintercontrole; u begrijpt vast wel waarom. Gisteren was de winter echter ver te zoeken en leek het soms alsof we al op pad waren voor de eerste voorjaarcontroles van eind april / begin mei. Heerlijk om met dat warme en zonovergoten weer het veld in te gaan. Maar we vreesden vooraf dat we daardoor maar weinig uilen in de nestkasten zouden aantreffen. Want steenuilen houden ook van een zonnetje en vertoeven graag buiten met zulk lenteweer.

Misschien kwam het door dat toch nog wat frisse windje, misschien wel omdat het in de zonbeschenen kasten nóg net iets aangenamer was dan de zon rechtstreeks op de veren. Hoe dan ook, het geluk was met ons want in 14 van de 33 gecontroleerde nestkasten troffen we de uilen aan. In totaal 9 paartjes en 6 solitaire uilen. 24 uilen in totaal dus, waarvan tenminste 10 mannen. Zo'n goede score hadden we zelfs nog nooit gehad op één februari-zaterdag!

Onder de vrouwen veel oude bekenden, die we al kennen als broedvogel van de nestkasten waarin we ze aantroffen. Ook zagen we enkele bekende mannen terug. Leuk waren natuurlijk de uilen die we in 2018 als nestjong hebben geringd en nu aantroffen als gesettelde volwassen vogels. De meeste die we gisteren tegenkwamen bleken zich op korte afstand van hun ouderlijk huis gevestigd te hebben: zo bleek de in Zieuwent geboren uil (geslacht onbekend) op steenworpafstand te zijn neergestreken en de Barlose had zich net aan de andere kant van Aalten gevestigd.

De uilen waren doorgaans goed op gewicht. Het lijkt met het voedselaanbod (lees: muizen) wel goed te zitten dit jaar. Een voorbode voor een succesvol broedseizoen?  

 

< Terug naar overzicht

Steenuilen rond Winterswijk