De luchtkamer
zondag 04 juni
De luchtkamer is zoals gezegd een essentieel onderdeel van het ei. De omvang en positie van de luchtkamer is goed vast te stellen door het ei in een bakje water onder te dompelen. Doe dit alleen met eieren waarvan je 100% zeker weet dat ze niet meer uitkomen en NOOIT met eieren die nog kunnen uitkomen.
Als gevolg van stofwisseling van het embryo ontstaat tijdens het broeden waterdamp (net als kooldioxide of koolzuur een afvalstof) dat via de poriën in het ei afgevoerd wordt. Het gewicht van het ei neemt hierdoor geleidelijk aan af. Als gevolg daarvan ontstaat er ruimte in het ei (circa 15% tegen het einde). Het begin hiervan wordt gevormd op het moment dat het ei wordt gelegd. Door de poriën wordt lucht naar binnen gezogen, dat zich ophoopt in een zakje tussen het binnenste en buitenste schaalvlies aan de stompe zijde van het ei: het begin van de luchtkamer.
Bebroedingsstadium
Naarmate het embryo zich verder ontwikkelt, neemt de luchtkamer in grootte toe. De luchtkamer in een vers gelegd ei is nog zo klein dat het ei - zou je het in een bakje water leggen - niet blijft drijven, het zinkt. Een ei dat al enige tijd bebroed is, blijft drijven met de stompe zijde naar boven. Het deel dat boven het water uitsteekt is de luchtkamer. Hoe langer het bebroed is, hoe meer het ei boven het water uitsteekt. Op basis hiervan kun je dus iets zeggen over het bebroedingsstadium van het ei.
Voor het uitkomen
Het embryo ligt met zijn kop naar de stompe zijde gekeerd, de kop tegen de borst gedrukt, de snavel steekt onder de rechtervleugel uit tegen de luchtkamer aan. Drie zaken zijn belangrijk wil het jong zich uit het ei kunnen bevrijden: de longademhaling moet op gang komen. Daarvoor wordt de luchtkamer aangepikt. Dit is essentieel omdat er in deze fase geen zuurstof meer wordt opgenomen door de poriën. Het kuiken krijgt hierdoor voldoende zuurstof om de eischaal op te breken. Daarnaast moet de bloedtoevoer afgesloten worden van het netwerk van bloedvaten aan de binnenzijde van de eischaal. Ten slotte moet de restanten van de dooier opgenomen worden. Dat gebeurt via een kleine steel die ingewanden verbindt met het restant van de dooier. Deze dooierzak voor het reservevoedsel voor maximaal twee dagen na het uitkomen.
Het aanboren van de luchtkamer gebeurt (bij kippen) zo’n 30 uur voor het uitkomen en ongeveer 12 uur voor het uitkomen wordt de schaal aangepikt.
Verder lezen
Bovenstaande informatie is ontleend aan: Het vogelei, wonder van volmaaktheid. Tim Birkhead 2016
